Op-Ed | 2020

Och, och, och 4

 

Ik neem in trieste tijden kleine poosjes Om even ietsje minder triest te zijn Al vind ik ’t een beetje trieste troostjes Twee toastjes met een glaasje wijn Och och och hoe is dat zo gekomen Och och och hoe is dat toch gegaan En net als alle andere mensen mag ik Geen handen en geen zoenen meer van u Dat deert me niet zo vreselijk want ach ik Kreeg er toch al nooit zo heel veel meer dan nu Ik was al niet zo vaak meer op de been Ik ging al bijna nooit meer ergens heen En nu dat geldt voor bijna iedereen Ben ik wat minder eenzaam en alleen Ik mag maximaal drie man visite hier Met mij erbij zijn dat er vier Nog nooit zijn er zoveel op een feest Bij mij over de vloer geweest Ik was altijd al wat afstandelijk Ik rook altijd al het gevaar Nu ruiken wij dat eindelijk ook landelijk Bij minder dan één meter vijftig van elkaar ’t Is ook wel fijn dat een frisse neus nog kan Voor alleen een frisse neus krijg je geen straf Een prima keus wat mij betreft want van Mijn frisse neus blijven ze af Ga ook jij vanavond applaudisseren In je raam wees dan voorzichtig met je ogen Je zou ze zomaar kunnen infecteren Mocht je je tranen moeten drogen De een op hoofse afstand van de ander Ik bekijk het als vanaf een wolk thans Ik zie de mensen draaien om elkander Ik zie een middeleeuwse volksdans Als blijken zou geen mens wordt resistent Wordt dan één meter vijftig permanent? En is permanent in plaats van eeuwigheid Voor de mens dan niet een nogal korte tijd Maar misschien gaan wij al ietsje weer vooruit Zodat de teugel weer een beetje vieren kan En dan wie weet het eerste kleine stapje luidt Oké een meter twintig dan Netflix is ons leven gaan verrijken We zien een dramaserie nu tesaam Jij ligt daarvoor naar de tv te kijken Ik kijk ervoor naar buiten door het raam Zo’n gebarentolk hoort er echt wel bij Dat zij daar staat, daar sta ik achter Al is ’t ook wat storend voor mij Misschien kan zij een beetje zachter Vóór of tegen groepsimmuniteit? Nu geen voetbalinterlands meer mogen Krijgt Rutte het advies voor zijn beleid Van zeventien miljoen immunologen Ja, ik mis de voetbaluitslagen temeer Nu ik die ene uitslag alle dagen weer Af te wachten zit tot in de loop Van de middag tussen vrees en hoop Opgehokt hier met mijn schat Ontdekten wij al weldra dat Men zonder bijna alles kan Dat is hier dan het wonder van Toch vrees ik ook de post-Corona-tijd Of wij de tomeloosheid gaan weerstaan Dan wel de harde les ten spijt Weer gewoon tekeer gaan gaan Maar Corona brengt misschien ook beterschap En wel van het primaat Van onze Moeder de Wetenschap En van onze Vader de Staat Ook zien wij nu de mensheid is geveld Hoe snel zich de natuur dan weer herstelt Toch is het nog geen tijd voor zulk gepraat Er rijdt een ambulance door de straat En ik bedenk mijn lief dat zou de Grootste ramp zijn in ons klein bestaan Dat ik je hand niet vast kan houden Als ik jou of jij mij moet laten gaan

Music and lyrics: Marc De Koninck
Copyright: © maart 2020

Forward this song to a friend:
or comment on this song below:

Name	You didn't enter your name. You didn't enter a valid name. Your name is too long; try to shorten it.
Email	You didn't enter your mail address. You didn't enter a valid mail address. Your mail address is too long; try another. (won't be shown to others)
Comment	You didn't fill out any comment. Your comment is too short. Your comment is too long; try to shorten it.

Be the first to comment!