Leven & Liefde | 1999
Levend Zijn, Dood Zijn
We zitten hier verloren en verslagen bij elkaar Met allerhande vragen, 't is allemaal zo raar We staren door het waas van ons verdriet als door de mist Naar 't zachte kaarslicht om je heen, de bloemen op je kist Toch voel ik jou van nu af aan niet minder dicht bij mij 'k Hoor even luid en duidelijk de dingen die je zei 'k Zie even helder als voorheen, als in 't lentelicht De lijnen van je silhouet, je lachende gezicht 't Verschil van daar met hier kan nooit zo groot zijn Want ik voel hoe nu je hand naar me reikt over de rand Van levend zijn en dood zijn Je bent nu in de wolken maar da's helemaal die sfeer Van luchtigheid die jij altijd om je heen hebt gecreeerd Misschien ben jij nu dichter dan tevoren bij de zon Maar daar kwam je altijd al dichtbij, zoals je stralen kon 't Verschil van toen met nu kan nooit zo groot zijn We zijn min of meer forens, heen en weer over de grens Van levend zijn en dood zijn 't Is altijd zo verdomd gezellig waar jij ook maar bent Wat dat betreft ben jij hier nu niet helemaal present En daarom gaan we strakjes na dit droevige gedoe Naar waar 't leuk is en daar kom jij dan ook vast naar toe 't Verschil van jou met mij kan nooit zo groot zijn 't Is niet ver de andere kant, 't is maar 'n dunne glazen wand Tussen levend zijn en dood zijn Je ziet ons denk ik nu met 'n verheven glimlach aan Maar we weten allemaal dat jij nooit anders hebt gedaan We redden 't nog wel even hier, dus maak je maar geen zorgen We zeggen jou wat jij ons alle dagen zei...: tot morgen 't Verschil van nu met straks kan nooit zo groot zijn 't Heeft iets van 'n mengeling, 't is 'n soort verstrengeling Van levend zijn en dood zijn Levend zijn en dood zijn Levend zijn, dood zijn
Tekst en muziek: Marc De Koninck
Copyright: © 1999
of plaats hieronder een reactie: |
Schrijf de eerste reactie!
Copyright © 2008-2024 DeLiedjeskrant.nl
Alle rechten voorbehouden.